Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Στην αγάπη δεν "κολλάει" το χρήμα


Βρίσκομαι σπίτι μέσα στα "μαύρα" μεσάνυχτα και γράφω αυτό το κείμενο. Μην ρωτήσετε γιατί, δεν ξέρω!Απλά ήθελα να το γράψω και μέσα από αυτό να εκφράσω κάποια παράπονα.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα είχα ένα κόλλημα, το ποδόσφαιρο. Αυτό που για κάποιους ήταν ένα χαζοπαίχνιδο όπου χαζοί άνθρωποι έτρεχαν πίσω απο μία μπάλα για μένα ήταν , είναι και θα είναι ένα άθλημα που κάνει τους ανθρώπους να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Τους κάνει να χαίρονται, να ξεχνιούνται , τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί , υπερήφανοι για τον εαυτό τους και φυσικά να είναι υγιείς στο σώμα τους. Πολλές φορές τους κάνει και να πονούν, είτε ψυχικά , είτε σωματικά. Καλή ώρα δηλαδή σαν κι εμένα. Είμαι δύο μέρες κλεισμένος μέσα στο σπίτι βγαίνοντας μόνο για να πάω σε γιατρούς προκειμένου να περιθάλψω το κατεστραμμένο μου γόνατο.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρώτα από όλα γιατί έχω ένα "ξερό" κεφάλι και δεύτερον γιατί έχω μια αγάπη που δεν κόβεται για τίποτα. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Το έχω χτυπήσει αυτό το ρημάδι το πόδι πολλές φορές και μάλιστα στο ίδιο σημείο, αλλά αυτό το τελευταίο ήταν η χαριστική βολή. Το χειρουργείο μάλλον είναι αναπόφευκτο αυτή τη φορά. Και όλα αυτά γιατί; Μήπως έχω κανένα όφελος από το να παίζω μπάλα; Οικονομικό σίγουρα όχι, αλλά ψυχολογικό έχω σίγουρα και το κόλλημα είναι τόσο μεγάλο που δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξανακουμπήσω μπάλα.

Τώρα βέβαια θα μου πει κάποιος: "γιατί μας τα λες όλα αυτά;" Υπάρχει λόγος και για μένα είναι πολυ σοβαρός! Είπαμε οτι το ποδόσφαιρο για κάποιους είναι ένα χαζό άθλημα και για κάποιους άλλους τρόπος έκφρασης συναισθημάτων. Γιά κάποιους άλλους όμως είναι μια καλή "μπίζνα" για να βγάλουν λεφτά. Φυσικά εδώ ερχόμαστε στην επικαιρότητα και σε αυτό το σημείο μάλλον πρέπει να εκφραστώ πιό απλά.

Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι και πολύ περισσότερο νέοι σε ηλικία που αγαπούν το ποδόσφαιρο είτε να το βλέπουν , είτε να παίζουν. Αγαπούν τις ομάδες που υποστηρίζουν και χαίρονται όταν αυτές κερδίζουν παίζοντας παράλληλα και ωραίο ποδόσφαιρο. Τι γίνεται όμως όταν έρθει μια μέρα και ανακαλύψουν οτι όλο αυτό που βλέπουν και λατρεύουν είναι ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΨΕΜΑ; Ποιά θα είναι τα συναισθήματά τους τότε; Τα πάντα θα αντιστραφούν και θα μισήσουν τον βασιλιά των σπορ και το άθλημα που έχει κάνει λαούς και κοινωνίες να έρθουν πιο κοντά.

Τα παράπονά μου λοιπόν είναι τα εξής: Γιατί αυτοί οι "κάποιοι" "παίζουν" με τα συναισθήματα ανθρώπων και τα εκμεταλλεύονται προκειμένου να πλουτίσουν καταστρέφοντας παράλληλα και θεσμούς που έχουν γίνει πλέον αντικείμενα λατρείας; Γιατί στον αθλητισμό γίνεται η μεγαλύτερη διακίνηση χρημάτων και πλούσιοι πάλι είναι οι ίδιοι και ίδιοι και σε χώρες όπου έχουν βγει μεγάλα ταλέντα υπάρχει πείνα και φτώχεια;

Ξέρω πως δεν θα πάρω ποτέ απάντηση για άλλα πιο σοβαρά θέματα ποτέ στην ζωή μου και φυσικά δεν περιμένω και για τα προαναφερθέντα, αλλά μερικές φορές οι άνθρωποι θέλουν να εκφράσουν τα παράπονά τους έτσι , για χάρη γούστου , να τα βγάλουν από μέσα τους , να τα μοιραστούν με συνανθρώπους. Αυτό έκανα και 'γω σήμερα! Σας ευχαριστώ πολύ!

Γιώργος Βαρβιτσιώτης