Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Ομορφο να αδειάζει το ΟΑΚΑ στο 80

Για το Κιτρινόμαυρο πάρτι στο ΟΑΚΑ και τον αληθινό ηγέτη Νίκο Λυμπερόπουλο γράφει ο Γιώργος Τσακίρης στο blog του στο gazzetta.gr.

Το καλύτερο πάρτι έρχεται στο ΟΑΚΑ διαβάζατε από τούτον εδώ το χώρο, από το blog μου, μετά το τέλος του αγώνα της ΑΕΚ στην Τρίπολη και την 3άρα της ομάδας του Μανόλο Χιμένεθ. Ετσι κι έγινε…

Οσοι με γνωρίζετε αντιλαμβάνεστε πολύ καλά πως δεν ήταν μία αναφορά για να πικάρω τους αντίπαλους οπαδούς (εκείνους του Παναθηναϊκού) αν και κάποιοι… τσίμπησαν και έγραφαν εδώ για «χρωστούμενα» και ποδοσφαιριστές με… τρία πόδια. Δεν θα μπω στη διαδικασία να απαντήσω (να και με τέτοιες παρατηρήσεις και σκωπτικά σχόλια για την αγαπημένη μου ΑΕΚ στραβώνω είναι η αλήθεια διότι έχω μάθει διαφορετικά) αυτό το έκανε η ομάδα με τον καλύτερο τρόπο. Απλά θα σημειώσω τούτο: όσοι είχαν δει το πρώτο ματς του πρωταθλήματος έπρεπε να είχαν εμπεδώσει πως το ματς (και) για το Κύπελλο θα ήταν ένα ευχάριστο, σούπερ πάρτι για την ΑΕΚ. Ετσι κι έγινε…

Εννοείται πως δεν είμαι ο… Νοστράδαμος και ότι θα ήμουν αστείος να έλεγα ότι δικαιώθηκα εκ του αποτελέσματος. Απλά όσοι παρακολουθούν ποδόσφαιρο θα έπρεπε να είχαν καταλάβει ποια ομάδα έχει τη λύσσα για τη νίκη και ποιων ποδοσφαιριστών το μάτι… γυάλιζε στον αγωνιστικό χώρο.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και οι αριθμοί μπορεί να μην είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο αλλά λένε πολλές αλήθειες. Για παράδειγμα: τρία ντέρμπι για την ΑΕΚ με τον Χιμένεθ στον πάγκο της και έχουμε ισάριθμες νίκες με μηδέν παθητικό για τους «κιτρινόμαυρους» και τέσσερα γκολ υπέρ…

Η ΑΕΚ τούτη την περίοδο σαν ποδοσφαιρικό τμήμα και οργανισμός είναι πιο ΟΜΑΔΑ από τον Παναθηναϊκό και αυτό χάρισε τη νίκη με σκορ πρόκρισης (θα πρέπει να αυτοκτονήσουν οι παίκτες του Χιμένεθ για να αποκλειστούν και δεν λέω πως δεν γίνεται διότι στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ). Πραγματικά ήμουν απόλυτα βέβαιος για το «διπλό» στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού. Το θεωρούσα πολύ πιο εύκολο από ότι την αναμέτρηση με τον Αστέρα στην Τρίπολη.

Και ξέρετε γιατί; Διότι η ομάδα του Φερέιρα (που κάνει πολύ καλή δουλειά όπως αποδεικνύεται στον αγωνιστικό χώρο αλλά στο συγκεκριμένο ματς θεωρώ ότι πιάστηκε αδιάβαστος και ήταν ντεφορμέ) θα έπρεπε να ψάξει το γκολ και να παίξει επιθετικά. Αυτό σημαίνει πως η ΑΕΚ θα έβρισκε τους χώρους. Κι όταν αυτό συμβαίνει η ομάδα δεν χάνει. Με τίποτα... Διότι έχει απίστευτη ποιότητα στην γραμμή κρούσης: Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Μπλάνκο αρκούν για να κάνουν γκολ έστω μία από τις 3-4 φάσεις που θα παρουσιαστούν σε τέτοια ματς. Αυτό το… έργο είδαμε στο ΟΑΚΑ.

Οφείλουμε σαν ΑΕΚτσήδες, κοινώς ως οπαδοί που γνωρίζουν τι εστί καλό ποδόσφαιρο, να αναγνωρίσουμε ότι ο Παναθηναϊκός στο πρώτο 45λεπτο ήταν καλύτερος στο χορτάρι. Σωστή κυκλοφορία της μπάλας, κατοχή, επιβολή ρυθμού, ορθολογική ανάπτυξη (κυρίως, ή και μόνο) από τον άξονα, αλλά και με ελάχιστες στιγμές απειλής στην εστία του Σάχα. Αν εξαιρέσουμε τη φάση του 44΄ με πρωταγωνιστή τον Μαρίνο (αν δεν κάνω λάθος) δεν υπήρξε στιγμή που να αγχώθηκα πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να φτάσει στο γκολ.

Ειδικά με τον Σισέ εκτός αγώνα (μα καλά ακόμη θεωρούν κάποιοι οπαδοί του Παναθηναϊκού πως ο Κατσουράνης δεν τους κάνει; Συγνώμη αλλά μόνο αυτός μπορεί να τροφοδοτήσει τον Σισέ τελικά, κανείς άλλος όμως). Ο Γάλλος φορ δεν απείλησε την ΑΕΚ και τον Σάχα σε ένα ακόμη ματς, ενώ ο Νασούτι και φυσικά ο τεράστιος (και φέτος με την φανέλα της Ενωσης) Δέλλας πέρασαν ένα πολύ εύκολο βράδυ, ανάλογο με εκείνο του πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ που επίσης ο Σισέ δεν είχε δει καν το πρόσωπο του Αργεντινού γκολκίπερ της ΑΕΚ. Σούπερ παίκτης ο Γάλλος πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά αν δεν υπάρχει κάποιος να τον τροφοδοτήσει δεν υπάρχει κανένας λόγος για κάποιο στόπερ να αγχώνεται αρκεί να παίρνει σωστές τοποθετήσεις.

Το παιχνίδι της ΑΕΚ ήταν μέτριο έως κακό στο πρώτο 45λεπτο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Σ’ αυτό το διάστημα ξεχώρισε ο Ντιόπ που ήταν πραγματικός «βράχος» στον άξονα για την Ενωση και έκοβε τα πάντα, αλλά και οι στόπερ Δέλλας και Νασούτι. Οι ακραίοι μπακ είχαν προβλήματα και ο Γκερέιρο έδειχνε εκτός αγώνα… Στο δεύτερο 45λεπτο η ΑΕΚ πήρε μπάλα, κατοχή, τον έλεγχο και κατάφερε να παρουσιάσει ορθόδοξη κυκλοφορία. Στοιχείο που προσωπικά θεωρώ ότι αποδείχτηκε αρκετό για να «καταστρέψει» το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Επειτα ήταν προσωπική υπόθεση η νίκη…

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος σημείωσε πρώτα το 6ο τέρμα του απέναντι στον Παναθηναϊκό και έπειτα το 7ο πετυχαίνοντας το 0-2, το σκορ πρόκρισης ντε. Πάντα με τη βοήθεια του Θεού… Διότι θέλει τέτοια για να πάει το επιπόλαιο σουτ του Γιάχιτς στο πόδι του «Λύμπε» στο πρώτο τέρμα και φυσικά πολύ περισσότερη βοήθεια για να βρει η μπάλα σε αντίπαλο κορμί για μετατραπεί ένα φάουλ σε γκολ. Μπορεί η ΑΕΚ και ο Λυμπερόπουλος να είχαν τη βοήθεια του Θεού, ή της τύχης αν προτιμάτε, αλλά με συγχωρείτε και ο Παναθηναϊκός μετά το 0-1 ήταν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ και δεν προσπάθησε καθόλου. Μόνο με την είσοδο του Κατσουράνη έγινε πιο ουσιαστικός, αλλά μέχρι εκεί…

Για μένα η επιλογή της 11άδας του Χιμένεθ ήταν λανθασμένη. Νομίζω ότι αυτό επιβεβαιώνει και η εικόνα του πρώτου 45λεπτου. Ομως μετά το 0-2 δεν έχω να πω τίποτα αρνητικό, τα βλέπω όλα τόσο όμορφα. Είναι υπέροχη άλλωστε η εικόνα στο 80΄ το ΟΑΚΑ να αδειάζει σιγά, σιγά και η σεμνή τελετή να ολοκληρώνεται. Πάντως τον Σκόκο δεν θα τον έβγαζα κόουτς. Θα έψαχνα και το 3ο γκολ στους χώρους που μου πρόσφερε ο αντίπαλος… Εσύ όμως (ευτυχώς για την ΑΕΚ) γνωρίζεις καλύτερα!

Υγ: Μεγάλο μπράβο στους οπαδούς του Παναθηναϊκού (όσοι το έκαναν) που τη στιγμή της αντικατάστασης του Λυμπερόπουλου σηκώθηκαν από τη θέση τους για να τον χειροκροτήσουν. Αυτό λέγεται ποδοσφαιρική παιδεία και το έχει τόσο μεγάλη ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο… Υπέροχη εικόνα, πανέμορφη στιγμή, η κορυφαία φαντάζομαι για έναν ηγέτη σαν τον «Λύμπε». Και το αξίζει!

Υγ1: Και όπως μου είπε ο φίλος μου ο Γιάννης (και τον… αντιγράφω) εύστοχα και επίκαιρα: Ο πιο καλός διαχειριστής είναι ο «Λύμπε» ο… βιαστής! Παρακαλώ τους φίλους του Παναθηναϊκού να μην εκνευριστούν, αυτό δεν τους αφορά…


Πηγή : Gazzetta.gr